درۆیه‌کی پیرۆز

(کارنامه تحصیلی دانش آموز )تەحسین گیانکوڕە شیرینەکەمقوتابییە بزۆز و بیرمەندەکەمقوتابییە زمانناسەکەمچاوەکەمهیواکەمدەڵێن و بیستوومە" بەندکراوی"بە بروای خۆیان:" بۆ ئەوەی کۆتبکەنەوە، توندکراوی"ئەمانە هەمووی درۆیە:درۆی سەردەم.چونکوو ئەمە کارنامەکەتە:وتم لاپەڕەیەکم بۆ بنووسەنووسیت و بیستت گرت.بووی بە مامۆستا ولای من دوو بیستت گرت.کتێبكت نووسی و بە دیاری هێنات بۆم:چوار بیستت گرت.هەرچی تان و پۆ و ڕایەڵ و بەندی بیر و مێشکەهەرچی تاکخوازی و نەفسنزمی و خۆبەزلزانین و نەخوێندەوارییەهەرچی بێ هیوایی و ملکەچی و هەرچی تۆ فەرمووی گەورەم:هەمووت پچڕانلە خۆت تاران وهەمووت تووڕدان تەواوی وانەکانت بوو بە بیست.20-20-20-20-20-20-20-20-20-20-20-20-20-20-20-20-20-20-20-20کوڕە شیرینەکەمقوتابییە بزۆز و بیرمەندەکەمقوتابییە زمانناسەکەمچاوەکەمهیواکەمتەحسین گیان.( به امید موفقیت و کسب مدارج بیشتر علمی، فکری، اخلاقی و انسانی؛ البته اگر چیزی برای تحصیلت مانده باشد.)  درۆیه‌کی پیرۆز...

قاضی کوثر شاعرمحمّدکریم شیخ الاسلامی سقز         ملقّب به قاضی کوثر در سال ۱۲۶۵ هجری قمری در سقز متولّد شده است. تحصیلات علوم دینی، ادب فارسی و عربی را در مساجد سقّز و شهرهای اطراف تمام کرده است.       از قریحۀ شاعری برخوردار بوده و پیرو سبک رایج شعری دورۀ قاجاریه هستند.       در هنر خوشنویسی و کتابت انواع خطوط قلم و دستی توانا داشته است.       بعد از فوت پدر،  حاکم شرع شهر شده و امر قضاوت را عهده دار بوده اند.       در روز دوازدهم جمادی الاخر سال ۱۳۲۸ در سن ۶۳ سالگی حیات را بدرود گفته اند.ساختار کتاببخش یکم:اشعار الف) قصاید( 22 قصیده- عمدتا مدحیّه/ نعت/ مرثیه/ مناسبت/ حوادث روز)ب) غزلیات( 30 غزل)ج) قطعاتد) مثنویبخش دوم:بحر طویل با تضمین غزلی از سعدیبخش سوم: نامه ها53 نامه به افراد مختلف/ همگی بدون تاریخ و زمان کتابت) + یک متن بدون نقطهبخش چهارم: پیوست هاتصاویر دست نوشته ها/ واژه نامه یادداشت های مندربارۀ عنوان کتاب:تهیه کنندگان کتاب، عنوان نازیبا و نه چندان خوشخوان " گوهری در خزف" را برگزیده اند که واژه هایش در یکی از ابیات قصیدۀ مدحیه شاعر برای ناصرالدین شاه قاجار آمده است.دریغ آیدم از شاعری خویش از آنکهچو لؤلؤم که میان خَزَف بود پنهان         ( ص. 124)دربارۀ زبان کردی در کتاب: در کل کتاب فقط سه مورد واژه ها و اشعار کردی را دیدم به این ترتیب:الف) نقل یک بیت از مولوی بدون اشاره به نام شاعر:تا فەڵەک لێمان وە بەهانە بۆئەر هەر بانە بۆ باز شوکرانە بۆ     درۆیه‌کی پیرۆز...